گرامر wish در زبان انگلیسی [معرفی تمام ساختارها]

گرامر wish در زبان انگلیسی: wish فعلی انگلیسی به معنای آرزو کردن است که برای بیان خواسته ها و تمایلات فرد به کار می رود. از آن جا که از ساختارهای ایجاد شده با این فعل به کرات در مکالمه های انگلیسی استفاده می شود، آشنایی کامل با آن مطلقا ضروری است. در طول مقاله پیش رو قصد داریم به شکل جامع هر آن چه را که نیاز دارید که درباره این فعل بدانید به شما آموزش دهیم.

گفتنی است که مطلب پیش رو در ادامه سایر مقاله های آموزش رایگان زبان انگلیسی به نگارش درآمده است. برای ارائه نکات جدید روزمره به زبان آموزان زبان انگلیسی در هرسطحی، مقاله های جدیدی به شکل روزانه بر روی این صفحه آموزشی منتشر می شوند. به شما پیشنهاد می کنیم که این سری مقاله ها را دنبال کنید تا به شکل رایگان هر روز نکته های جدیدی درباره زبان انگلیسی یاد بگیرید.

در ادامه می توانید با تمام ساختارهای wish در زبان انگلیسی آشنا شوید:

ساختار wish + to-infinitive

گاهی اوقات فعل wish با مصدر با to یا همان to-infinitive دنبال می شود. در چنین حالتی این فعل دقیقا عملکرد و معنایی مانند فعل want در زبان انگلیسی دارد ولی در مقایسه با آن رسمی تر محسوب می شود. بنابراین در چنین حالتی فعل wish نشان می دهد که فرد خواستار انجام کاری است.

به مثال های زیر دقت کنید:

I wish to sit next to my mother during the ceremony.

ترجمه: تمایل دارم که در طول مراسم کنار مادرم بشینم.

I wish to speak to Mr Anderson, please.

ترجمه: می خوام با آقای اندرسون صحبت کنم لطفا.

برای استفاده صحیح از این ساختار باید یک سری نکات مهم را به خاطر بسپارید که در ادامه برای شما جمع آوری شده اند:

• در بالا این نکته مطرح شد که زمانی که wish با مصدر دارای to دنبال می شود، در حقیقت شکل رسمی تری از want محسوب می شود که برای بیان یک خواسته به کار می رود. نکته ای که باید به خاطر داشته باشید آن است که زمانی که این فعل در این معنی استفاده می شود تحت هیچ شرایطی نمی توان بعد از آن از that-clausse استفاده کرد. بلکه استفاده از to-infinitive مطلقا ضروری است.

✅ صحیح : I wish to speak to you now.

❌ اشتباه : I wish that I speak to you now. 

• در چنین ساختاری امکان اضافه کردن یک مفعول نیز وجود دارد ولی مفعول حتما باید مستقیم بعد از wish و قبل از to-infinitive قرار بگیرد. نکته مهم دیگری که باید به خاطر داشته باشید آن است که وقتی بعد از wish یک مفعول وجود داشته باشد حتما باید از to-infinitive استفاده کرد و به کار بردن هیچ ساختار دیگری مجاز نیست.

I didn’t wish anyone to know about my new job, so I kept it a secret as long as I could.

ترجمه: نمی خواستم کسی درباره شغل جدیدم بدونه پس تا جایی که می تونستم یه راز نگهش داشتم.

She wishes you to visit her this summer.

ترجمه: اون دلش می خواد که این تابستون به دیدنش بری.

ساختار wish + مفعول غیرمستقیم + مفعول مستقیم 

برای آرزو کردن، امید داشتن خواستار اتفاقات خوب شدن برای بقیه افراد باید از ساختاری استفاده کرد که در آن wish در ابتدا با یک مفعول غیرمستقیم (indirect object) و سپس یک مفعول مستقیم (direct object) دنبال می شود. برای درک بهتر به مثال های زیر دقت کنید:

به شما پیشنهاد می کنیم که مقاله گرامر مفعول مستقیم و غیرمستقیم در زبان انگلیسی را نیز مطالعه کنید.

Wish me luck, please! I need it.

ترجمه: برام آرزوی موفقیت کن لطفا. بهش نیاز دارم.

مفعول غیرمستقیم: me / مفعول مستقیم: luck

I wish you happiness and every other good thing in the world.

ترجمه: برات آرزوی خوش حالی و همه چیزهای خوب توی دنیا رو دارم.

مفعول مستقیم: you / مفعول غیرمستقیم: happiness and every other good thing

ساختار wish + that-clause

برای صحبت از موقعیت های خیالی در گذشته و زمان حال از ساختار wish + that-clause استفاده می شود. با توجه به نوع فعلی که در جمله واره that قرار گرفته این ساختار ممکن است مفهوم های متفاوتی را انتقال دهد:

بیشتر بخوانید: “صفات قابل و غیرقابل درجه بندی در انگلیسی | extreme adjectives چیست؟”

1. ابراز پشیمانی درباره رخدادی در گذشته
2. ابراز تمایل برای شرایطی متفاوت در زمان حال

نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید آن است که در موقعیت های غیررسمی that به طور کامل از این جملات حذف می شود. برای درک بهتر به مثال های زیر دقت کنید:

I wish I knew what is going on there now.

ترجمه: کاش می دونستم که الان اونجا اوضاع از چه قراره.

I wish I hadn’t lied to her.

ترجمه: کاش بهش دروغ نگفته بودم.

I wish you’d stop talking.

ترجمه: کاش دست از حرف زدن برمی داشتی.

در ادامه به معرفی انواع افعالی که پس از wish در that-clause قرار می گیرند، می پردازیم. هر کدام از این نوع افعال به زمان خاصی اشاره دارند و مفهوم خاصی را انتقال می دهند.

زمان گذشته ساده (past simple): از این زمان برای صحبت درباره موقعیت های خیالی در زمان حال  استفاده می شود. چیزهایی که آرزوی حقیقت داشتن آن ها در زمان حال را داریم ولی در حقیقت زمان حال به شکل دیگری است و نه به شکلی که ما به آن تمایل داریم.

I wish I lived in another city.

ترجمه: کاش تو یه شهر دیگه زندگی می کردم.

I wish you could come here.

ترجمه: کاش می تونستی بیای اینجا.

I wish I knew how to design clothes.

ترجمه: کاش می دونستم چه طور لباس طراحی کنم.

زمان گذشته کامل (past perfect): این زمان برای صحبت کردن درباره موقعیت های خیالی در زمان گذشته استفاده می شود. به خصوص برای بیان پشیمانی نسبت به چیزهایی که در گذشته رخ داده اند و دیگر امکان تغییر آن ها وجود ندارد.

I wish you’d told me you were coming with your friends.

ترجمه: کاش بهم گفته بودی که داری با دوستات میای.

I wish I’d never yelled at you.

ترجمه: کاش هیچ وقت سرت داد نزده بودم.

ساختار فعلی با would: از would معمولا زمانی استفاده می شود که بخواهیم نشان بدهیم که موقعیتی در شرایط کنونی برای ما آزار دهنده است.

I wish you’d stop making fun of other people.

ترجمه: کاش دست از مسخره کردن بقیه بر می داشتی.

I wish she wouldn’t be mean to everyone.

ترجمه: کاش این قدر با بقیه بدجنس نبود.

اگر سوالی دارید می توانید در قسمت نظرات با ما مطرح کنید.